Desexos para un irmán
Que nunca teñas que pedir esmola,
que tampouco
teñas que pedir pan,
que nunca che boten da propia casa,
que nunca che rouben o
teu chan.
Que xamais che arrinquen
da túa terra,
ou que teñas que fuxir a outro luar.
Que ninguén provoque
nunca máis guerras
nin existan armas para matar.
Que non teñas que estar
mirando o ceo
a ver cantas bombas poderán tirar
nin teñas nunca que sentirche preso,
nin tampouco haxa obriga
de migrar
onde, nin tan sequera tes acceso,
nin de nunca xa poderás voltar.
Poesía creada por Miguel A. Costoya Rivera
Ningún comentario:
Publicar un comentario