Novas

mércores, 17 de xaneiro de 2018

Atrapar el último vestigio



atrapar el último vestigio
de deseo en tus ojos

aquel que descansaba ahora
mermado por la rutina
entre sábanas de franela
y pijamas de algodón

despejar la cama del hastío
que nos llevó a dormirnos
sin un abrazo tibio
o un beso liberado

respirar...desperezarse
condenarme a rescatar
los orgasmos olvidados
y las caricias extraviadas

aumentar el ritmo y
olvidar la compostura

liberar de un zarpazo
todos los roces que sacudían
con furia mis caderas
cuando todavía nos amábamos


Poema creado por Mariola Hermida Romero

Ningún comentario:

Publicar un comentario

LIGAZÓNS DE INTERESE

AS NOSAS WEBS


[Logo deseñado por Ángel Fernández Hermida]